Opis przeszkód
Przeszkody w working equitation pojawiają się w teście zręczności oraz szybkości.
Testy te mają za zadanie zaprezentowanie opanowania i posłuszeństwa konia oraz umiejętności jeźdźca przy pokonywaniu przeszkód, które możemy spotkać w terenie.
Wszystkie przeszkody powinny być bezpieczne dla konia i jeźdźca. Śliskie powierzchnie, ostre krawędzie, niebezpieczne linki itp. są niedozwolone. Jeżeli przeszkoda zostanie zakwalifikowana jako niebezpieczna, musi być wyeliminowana z zawodów – decyzja należy do Sędziego Głównego.
Testy mogą składać się z maksymalnie 15 przeszkód z poniższej listy.
Umieszczone tutaj krótkie opisy przeszkód dotyczą najtrudniejszej klasy Masters. W niższych, łatwiejszych klasach sposób pokonywania przeszkód, ich wymiary, chód w jakim są pokonywane zależą od klasy konkursu – zajrzyj do tabeli „Klasy konkursów” – LINK
Chcesz wiedzieć jakie są szczegółowe zasady pokonywania przeszkód i przyczyny dyskwalifikacji ?
Koniecznie sprawdź „Opis pokonywania przeszkód” – LINK
1. Ósemka pomiędzy beczkami
Ta przeszkoda składa się z 2 beczek oddalonych od siebie o 3 m (odległość mierzona od środka beczek).
Koń wjeżdża galopem pomiędzy beczki i wykonuje okrążenie wokół prawej beczki, następnie w połowie odległości pomiędzy beczkami następuje lotna zmiana nogi, a po niej wykonuje okrążenie w lewo dookoła lewej beczki. Kończąc koło na lewo należy przeciąć linię w połowie odległości pomiędzy beczkami.
Przeszkoda może być wykonywana w cofaniu, zaczynając od okrążenia prawej beczki.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia precyzję, kształt oraz symetrię kół, a także odpowiedź konia na pomoce oraz jakość lotnej zmiany.
2. Mostek
Ta przeszkoda składa się z drewnianego mostka wykonanego z desek, przez który koń musi przejść.
Przeszkoda powinna mieć wymiary przynajmniej 4 m długości x 1,5 m szerokości, wysokość 20 – 50 cm nad ziemią i musi być wykonana z takich materiałów aby jej pokonanie nie zagrażało koniowi ani jeźdźcowi, a jej powierzchnia nie może być śliska. Kolor mostka powinien być zbliżony do naturalnych odcieni. Loga sponsorów na bokach są niedozwolone jeśli mogłyby utrudnić sędziom prawidłową ocenę przejazdu zawodnika.
Przeszkoda jest pokonywana w stępie.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia jakość i regularność stępa podczas pokonywania przeszkody, jakość przejść oraz pewność siebie konia w podejściu do przeszkody.
3. Serpentyna
Inaczej slalom równoległy. Ta przeszkoda składa się z 7 tyczek o wysokości 2 m ustawionych w 2 równoległych liniach, każda z tyczek położona jest w odległości 6 m od siebie.
Sposób pokonania przeszkody: koń wykonuje w galopie półkola dookoła tyczek w kolejności wskazanej przez numery tyczek (1.2.3.4.5.6.7) i w kierunku wskazanym na mapie toru z lotnymi zmianami nogi wykonywanymi w połowie odległości między tyczkami.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia płynność wykonania, harmonię i precyzję przejazdu, użycie pomocy jeźdźca, jakość lotnych zmian, symetrię wykonania.
4. Skok przez Kostki Słomy
Ta przeszkoda składa się z 4 kostek słomy ułożonych pod drągiem pomiędzy dwoma stojakami na wysokości maksymalnie 50 cm. Koń powinien pokonać tą przeszkodę w galopie w sposób naturalny i bez oporu. Kostki słomy mogą być zastąpione innym naturalnym materiałem.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia spokój i pewność siebie konia w podejściu do przeszkody, sposób jej pokonania i użycie pomocy przez jeźdźca. Zrzutka będzie skutkowała negatywną oceną.
5. Zagroda
Ta przeszkoda składa się z ogrodzenia w kształcie okręgu o średnicy 6m z wejściem, w środku którego znajduje się kolejne ogrodzenie, wewnątrz którego mogą być żywe lub sztuczne zwierzęta takie jak kury, gęsi, kaczki, krowy etc… Szerokość korytarza 1,5m.
Sposób pokonania przeszkody: wjazd w jedną stronę, wykonanie pełnego okrążenia, wyjazd, wykonanie półpiruetu lub półwolty oraz ponowny wjazd (w przeciwnym kierunku do pierwszego wjazdu), ponowne wykonanie pełnego okrążenia i wyjazd z zagrody. Przeszkodę można pokonać stępem lub galopem.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia spokój i pewność siebie konia w podejściu do przeszkody i sposób jej pokonania.
6. Slalom po linii prostej
Ta przeszkoda składa się z 5 tyczek o wysokości 2m ustawionych w linii prostej w odległości 6m od siebie. Kierunek przejazdu jest ustalony znacznikami na torze. Przeszkoda jest pokonywana galopem. Każda zmiana kierunku wiąże się z lotną zmianą nogi. Galop zawsze powinien być z prawidłowej nogi do aktualnie wykonywanego zakrętu. Zmiany nogi powinny być zawsze wykonywane w połowie odległości między tyczkami.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia płynność wykonania, harmonię i precyzję przejazdu, użycie pomocy jeźdźca, jakość lotnych zmian, symetrię wykonania.
7. Trzy Beczki
Ta przeszkoda składa się z 3 beczek położonych na 3 rogach równobocznego trójkąta (odległość między beczkami wynosi 3m – mierzona od środka beczek).
Sposób pokonania przeszkody: koń wjeżdża w przeszkodę galopem, okrąża w prawo beczkę położoną po prawej stronie (pełne koło), następnie okrąża kolejną beczkę w lewo (niepełne koło) i wykonuje okrążenie dookoła ostatniej beczki w prawo (pełne koło), wyjeżdżając z przeszkody w tym samym punkcie, w którym w nią wjechał. Każda zmiana kierunku łączy się z lotną zmianą nogi w określonych punktach.
Celem tej przeszkody jest pokazanie łatwości prowadzenia i umiejętności pracy w ciasnych miejscach z zachowaniem impulsu i tempa galopu.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia płynność wykonania, harmonię i precyzję przejazdu (rysunek), użycie pomocy jeźdźca, jakość lotnych zmian.
8. Bramka
Bramka o szerokości co najmniej 2 m powinna być skonstruowana z drewna lub metalowej siatki, oraz być zamykana metalowym kabłąkiem.
Bramka może być otwierana na prawo lub lewo, w zgodzie z przebiegiem toru.
Sposób pokonania przeszkody: koń podjeżdża galopem prostopadle do przeszkody, ostatnie parę kroków wykonuje stępem okazując pewność siebie i spokój w podejściu do przeszkody. Jeździec ustawia się bokiem do bramki (w lewo lub w prawo, w zależności od tego, w którą stronę otwiera się bramka).
Używając swojej prawej (lub lewej – dla jeźdźców używających lewej ręki podczas próby) ręki, jeździec unosi metalowy kabłąk i otwiera bramkę. Następnie przejeżdża stępem przez wejście, a kiedy koń całkowicie przeszedł na drugą stronę bramki, opuszcza metalowy kabłąk na miejsce kończąc pokonywanie przeszkody (jeździec może cofnąć się krok lub dwa w celu zamknięcia bramki).
Możliwy wariant – pokonanie bramki tyłem.
W teście szybkości bramka najczęściej zamykana jest liną (patrz zdjęcie)
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób podejścia konia do przeszkody i płynność jej pokonania. Koń nie powinien wykazywać objawów braku pewności siebie lub nieposłuszeństwa. Ruchy jeźdźca powinny być swobodne i precyzyjne. Jeździec powinien prawidłowo używać pomocy, aby zachęcić konia do ruchu naprzód lub w bok kiedy jest to potrzebne. Jeździec nie powinien wypuścić bramki z ręki podczas pokonywania przeszkody.
9. Dzwonek na Końcu Korytarza
Ta przeszkoda składa się z 2 drągów o długości około 4m, umieszczonych na 2 podporach o wysokości około 0,60m w odległości 1,50m od siebie, tworzących korytarz oraz dzwonka położonego na końcu korytarza na wysokości około 2m.
Sposób pokonania przeszkody: jeździec wjeżdża w przeszkodę w stępie lub galopie, zatrzymuje się na końcu korytarza, dzwoni dzwonkiem, a następnie cofa z powrotem. Przeszkodę uznaje się za ukończoną w momencie, gdy koń znajdzie się wszystkimi czterema nogami na zewnątrz korytarza (poza przeszkodą).
Alternatywnie korytarz może tworzyć kształt litery „L”, uformowanej z dwóch 4m korytarzy.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób podejścia konia do przeszkody i płynność jej pokonania oraz użycie pomocy przez jeźdźca. Jeśli koń przestawi lub strąci którykolwiek element przeszkody ocena zostanie obniżona.
10. Gliniany Dzbanek
Ta przeszkoda składa się ze stolika o wysokości około 1m, z okrągłym lub kwadratowym blatem, na którym stoi dzbanek wypełniony płynem (wodą).
Sposób pokonania przeszkody: jeździec podjeżdża do stolika galopem lub stępem, podnosi dzbanek (może pokazać, że z niego pije), unosi go wyraźnie ponad swoją głowę i odstawia z powrotem na stolik.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób podejścia konia do przeszkody i zachowanie nieruchomości oraz sposób pokonania przeszkody przez jeźdźca. Dzbanek po odstawieniu na stolik musi stać.
Zamiast dzbanka może być użyta butelka wypełniona płynem lub piaskiem.
11. Cofanie
2 linie po 3 tyczki tworzące korytarz, w którym odległość między tyczkami w linii wynosi 3m, a odległość między liniami wynosi 1,5 m.
Sposób pokonania przeszkody: jeździec wjeżdża stępem lub galopem pomiędzy linie tyczek podjeżdżając do ostatniej tyczki, zatrzymuje się, zdejmuje kubek, następnie wycofuje się slalomem pomiędzy tyczkami i odkłada kubek na pierwszą tyczkę.
Aby zakończyć to ćwiczenie koń musi całkowicie (tj. czterema nogami) znaleźć się przed linią pierwszej pary tyczek (całkowicie opuścić obszar przeszkody).
Jeśli jeździec używa prawej ręki do prowadzenia konia, wtedy powinien zdjąć kubek z lewej tyczki i odłożyć ją na ostatnią tyczkę po lewej. Jeśli jeździec używa lewej ręki do prowadzenia konia, wtedy powinien zdjąć kubek z prawej tyczki i odłożyć ją na ostatnią tyczkę po prawej.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób w jaki koń wjeżdża w przeszkodę, prawidłowość zatrzymania, płynność cofania i odpowiedź na pomoce. Dotknięcie lub przewrócenie przez konia elementów przeszkody mocno obniża ocenę.
12. Chód Boczny przez Kłodę
Istnieje kilka wariantów tej przeszkody. Najczęściej przeszkoda składa się z kłody o długości pomiędzy 3 a 6m umieszczonej na podkładkach o wysokości 5-10 cm, lub 2 kłód ułożonych równolegle do siebie lub pod kątem 90º .
Sposób pokonania przeszkody: koń podjeżdża prostopadle do kłody (z prawej lub lewej strony, tak jak wskazuje mapa toru) i pokonuje ją trawersem w stępie lub galopie. Kłoda podczas jej pokonywania powinna być zawsze pomiędzy przednimi a tylnymi nogami konia i nie powinna być dotknięta ani strącona z podkładki.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia zdolność konia do pokonania przeszkody, płynność i ciągłość jego ruchu oraz jego pewność siebie. Wyżej ocenia się pokonanie przeszkody galopem niż stępem. Ocena zostaje mocno obniżona jeżeli koń dotknie lub zrzuci kłodę.
13. Podjęcie Tyczki z Beczki
Sposób pokonania przeszkody: jeździec podjeżdża galopem do beczki (lub pojemnika w którym znajduje się tyczka) i wyjmuje ją. Koń powinien pozostawać cały czas w spokojnym rytmicznym galopie, nie okazując żadnej zmiany rytmu lub zawahania podczas podejmowania tyczki.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób w jaki koń podchodzi do przeszkody, jego reakcje na ruch tyczki oraz pewny i zrelaksowany sposób w jaki jeździec podejmuje tyczkę. Jakakolwiek zmiana w rytmu u konia lub przewrócenie beczki obniża ocenę.
14. Odłożenie Tyczki do Beczki
Ta przeszkoda jest pokonywana tak jak nr 13, z tą różnicą, że tyczka powinna zostać włożona do beczki.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia sposób w jaki koń podchodzi do przeszkody, jego reakcje na ruch tyczki oraz pewny i zrelaksowany sposób w jaki jeździec odkłada tyczkę. Jakakolwiek zmiana rytmu u konia lub przewrócenie beczki obniża ocenę.
Zawodnik, który upuści tyczkę przed umieszczeniem jej w beczce nie może kontynuować przebiegu pod groźbą dyskwalifikacji. Żeby rozwiązać tą sytuację zawodnik musi zsiąść z konia, podnieść tyczkę, włożyć ją do beczki z grzbietu konia i dopiero wtedy kontynuować przebieg.
15. Podjęcie pierścienia - Byk
Zawodnik pozostając w galopie podejmuje tyczką pierścień o średnicy 15 cm umieszczony na byku
Ocena
Komisja sędziowska ocenia czy koń nie zwalnia tempa, cały czas zachowując ustawienie na wprost oraz płynność ruchu i pewność siebie w momencie, gdy jeździec podejmuje pierścień. Zmiana rytmu z utratą płynności obniża ocenę, podobnie jak odchylenia od toru jazdy.
Ćwiczenia 13,14 i 15 mogą być oceniane jako jedno ćwiczenie.
17. Bankiet
Jest to taka sama przeszkoda jak na crossie: zaczyna się rampą prowadzącą na platformę mającą około 2m długości, położoną maksymalnie 60cm nad ziemią i kończącą się pionowym spadkiem.
OCENA
Komisja sędziowska ocenia pewność siebie konia w podchodzeniu do przeszkody i sposób jej pokonania bez nadmiernego użycia pomocy i wysiłku ze strony jeźdźca.
Ocena zostaje obniżona jeżeli koń zbyt długo czeka i nie chce zeskoczyć/zejść z przeszkody
16. Przejazd przez Wodę
Przeszkoda jest pokonywana w stępie. Rów z wodą ma maksymalnie 20cm głębokości.
Koń powinien przejść przez rów naturalnie, tak jakby go nie zauważył i zademonstrować swoje doświadczenie w przechodzeniu przez wodę. Prawidłowe wykonanie tego ćwiczenia jest kluczowe dla każdego konia pracującego w terenie.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia pewność siebie konia w podchodzeniu do przeszkody i spokojny, płynny sposób jej pokonania bez nadmiernego użycia pomocy i wysiłku ze strony jeźdźca.
18. Przeniesienie Kubka z Czubka Jednej Tyczki na Drugą
Przeszkoda składa się z dwóch tyczek o wysokości 2m położonych w odległości 1,2m od siebie. Na jednej z tyczek umieszczony jest kubek. Jeździec zatrzymuje się pomiędzy tyczkami i przekłada kubek z jednej tyczki na drugą, a następnie opuszcza przeszkodę galopem w kierunku do przodu.
Jeśli jeździec używa prawej ręki do prowadzenia konia to powinien przełożyć kubek z lewej tyczki na prawą. Jeśli jeździec używa lewej ręki do prowadzenia konia to powinien przełożyć kubek z prawej tyczki na lewą.
Ocena
Komisja sędziowska ocenia pewność siebie konia w podejściu do przeszkody bez potrzeby użycia przez jeźdźca mocnych pomocy, sposób zatrzymania, nieruchomość podczas przekładania kubka.
