Opis przeszkód dla klasy Masters
Przeszkody w working equitation pojawiają się w teście zręczności oraz szybkości. Testy te mają za zadanie pokazanie opanowanie konia przy pokonywaniu przeszkód, na jakie mógłby natrafić w terenie. Wszystkie przeszkody powinny być bezpieczne dla konia i jeźdźca. Śliskie powierzchnie, ostre krawędzie, niebezpieczne linki itp. Są niedozwolone. Decyzja o ich ustawieniu oraz bezpieczeństwie należy do sędziego głównego. Jeżeli przeszkoda zostanie zakwalifikowana jako niebezpieczna, musi być wyeliminowana z zawodów. Komitet organizacyjny wybiera 11 przeszkód z następującej listy :
W materiale wykorzystano zdjęcia Moniki Bronikowskiej z GM Horses oraz archiwalne zdjęcia Working Equitation Polska. Kopiowanie i wykorzystywanie zdjęć bez wiedzy i zgody autorów zabronione.
Chcesz wiedzieć jakie zasady pokonywania przeszkód obowiązują w Twojej klasie?
Koniecznie sprawdź Regulamin pokonywania przeszkód dla wszystkich klas.
1. Ósemka pomiędzy beczkami
Ta przeszkoda składa się z 2 beczek oddalonych od siebie o 3 m (odległość mierzona od środka beczek).
Koń wgalopuje pomiędzy beczki i wykona okrążenie o średnicy 3 m prawej beczki. Kończąc okrążenie i przejeżdżając w połowie odległości pomiędzy beczkami musi zostać wykonana lotna zmiana nogi na wyobrażonej linii pomiędzy beczkami, a następnie okrążenie w lewo dookoła lewej beczki. Kończąc koło na lewo przejedzie w połowie odległości pomiędzy beczkami.
Przeszkoda zaczyna się zanim koń przetnie wyobrażoną linię pomiędzy beczkami, a kończy się po tym jak koń przetnie tą linię (po raz trzeci).
Przeszkoda może być wykonywana w cofaniu, zaczynając od okrążenia prawej beczki.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić precyzję oraz podejście do zmiany galopu, przejazd w połowie odległości pomiędzy beczkami, kształt oraz symetrię koła, a także odpowiedź i działania konia oraz jakość lotnej zmiany.
Komisja sędziowska oceni błąd zmiany nogi nie w połowie odległości pomiędzy beczkami kiedy opóźnienie jest niewielkie, jako niedostateczny.
Komisja sędziowska przyzna negatywną (tj. mniejszą niż 5) ocenę jeśli jeździec nie wykona zmiany nogi.
2. Drewniany mostek
Ta przeszkoda składa się z mostku składającego się z desek, przez który zwierzę musi przejść.
Przeszkoda powinna mieć wymiary przynajmniej 4 m x 1,5 m, a jej najwyższa część powinna być przynajmniej 20 cm nad ziemią.
Próba może składać się z 2 przejazdów przez mostek (po jednym w każdą stronę)
Powierzchnia nie może być śliska. Przeszkoda musi być wykonana z solidnego materiału, w taki sposób aby nie zagrażać koniowi ani jeźdźcowi.
Kolor drewnianego mostka powinien zostać wybrany z naturalnych odcieni. Loga sponsorów na bokach są niedozwolone jeśli mogłyby utrudnić sędziom prawidłową ocenę przejazdu zawodnika.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić jakość i regularność stępa, przejścia oraz pewność vis-à-vis przeszkody.
Komisja sędziowska powinna przyznać negatywną ocenę jeśli koń wykazuje jakiekolwiek wahanie przy pokonywaniu przeszkody, nieregularność lub nie pokona przeszkody stępem.
3. Slalom pomiędzy tyczkami
Ta przeszkoda składa się z minimum 7 tyczek o wysokości 2 m przymocowanych do zewnętrznej podstawy, która nie jest przytwierdzona do podłoża. Są one ułożone w 2 równoległych liniach położonych w odległości 6 m od siebie. Odległość 6 m będzie zachowana pomiędzy tyczkami w linii z 4 tyczkami (nr 1, 3, 5, 7). Odległość 6 m pomiędzy tyczkami zostanie zachowana również w linii z 3 tyczkami (nr 2, 4, 6)
Tyczka nr 2 będzie umiejscowiona w połowie odległości pomiędzy tyczkami nr 1 i nr 3. Tyczka nr 4 będzie umiejscowiona w połowie odległości pomiędzy tyczkami nr 3 i nr 5. Tyczka nr 6 będzie umiejscowiona w połowie odległości pomiędzy tyczkami nr 5 i 7.
Przeszkoda powinna być pokonana w następujący sposób: koń wykonuje półkola dookoła tyczek w kolejności wskazanej przez numery tyczek (nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7) i w kierunku wskazanym na mapie toru z lotnymi zmianami nogi wykonanymi w połowie odległości między tyczkami.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić płynność wykonania, harmonię i precyzję przejazdu konia, użycie pomocy jeźdźca, precyzję przejazdu, jakość lotnych zmian oraz czy jedna lub więcej tyczka została przewrócona.
Niemożność wykonania lotnych zmian powinna zostać oceniona negatywnie.
4. Skok przez Kostki Słomy
Ta przeszkoda składa się z 4 kostek słomy pomiędzy dwoma stojakami ułożonych pod drągiem na wysokości pomiędzy 35 a 50 cm. Koń powinien podejść i skoczyć tą przeszkodę w sposób naturalny i z pewnością. Kostki słomy mogą być zastąpione innym naturalnym materiałem, pod warunkiem, że nie będzie on wyższy niż kostka słomy.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić wykonanie konia oraz spokój i użycie pomocy przez jeźdźca podczas pokonywania przeszkody. Zrzutka będzie skutkowała negatywną oceną.
5. Zagroda
Ta przeszkoda składa się z ogrodzenia w kształcie okręgu o średnicy 6m z wejściem, w środku którego znajduje się kolejne ogrodzenie, wewnątrz którego będą zwierzęta takie jak kury, gęsi, kaczki, świnie, etc… Szerokość korytarza 1,5m.
Przeszkoda powinna zostać pokonana poprzez wjazd w jedną stronę i wykonanie pełnego okrążenia, wyjazd, wykonanie półpiruetu lub półwolty, lotnej zmiany nogi oraz ponowny wjazd (w przeciwnym kierunku do pierwszego wjazdu) ponowne wykonanie pełnego okrążenia i wyjazd z zagrody. Przeszkoda powinna zostać pokonana stępem lub galopem, a pokonanie jej kłusem będzie ocenione negatywnie.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić spokój i pewność siebie konia, a także spokój i użycie pomocy przez jeźdźca podczas pokonywania przeszkody.
6. Slalom pomiędzy Tyczkami po Linii Prostej
Ta przeszkoda składa się z minimum pięciu 2 m drewnianych lub metalowych tyczek, umocowanych w zewnętrznej podstawie, która nie jest przytwierdzona do podłoża, ustawionych w linii prostej z odległością 6 m pomiędzy tyczkami. Kierunek przejazdu jest ustalony znakami na torze. Przeszkoda powinna zostać pokonana galopem. Każda zmiana kierunku powinna się wiązać z lotną zmianą nogi. Galop zawsze powinien być z prawidłowej nogi do aktualnie wykonywanego zakrętu.
Zmiany nogi powinny być zawsze wykonywane w połowie odległości między tyczkami.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić precyzję działań jeźdźca, jego/jej ruch, który powinien być płynny i ciągły oraz sposób pokonania przeszkody. Jakość lotnych zmian. Niemożność wykonania lotnych zmian skutkować będzie negatywną oceną.
7. Trzy Beczki
Ta przeszkoda składa się z 3 beczek położonych na 3 rogach równobocznego trójkąta o długości boku 3 m (długość boku trójkąta mierzona jest od środka beczek).
Przeszkoda powinna zostać pokonana w następujący sposób: koń wjeżdża w przeszkodę galopem pomiędzy beczkami od strony wskazanej na mapie toru. Okrąży beczkę położoną po prawej (lub lewej, w zależności od instrukcji na mapie toru), a następnie przejdzie do kolejnej beczki, wykonując lotną zmianę na wyobrażonej linii pomiędzy beczkami, a następnie okrąży drugą beczkę. Następne uda się do ostatniej beczki i wykona lotną zmianę na wyobrażonej linii pomiędzy 2 i 3 beczką, a następnie wykona pełne okrążenie dookoła ostatniej beczki, wyjeżdżając z przeszkody w tym samym punkcie w którym w nią wjechał.
Wszystkie zakręty powinny zostać wykonane na prawo lub lewo, w zgodzie z instrukcjami na mapie toru i wyjaśnieniem danym podczas rekonesansu toru.
Celem tej przeszkody jest pokazanie łatwości prowadzenia i umiejętności pracy w ciasnych miejscach utrzymując impuls i tempo galopu.
Ocena
Komisja sędziowska powinna oprzeć swoją ocenę na nastawieniu konia, użyciu pomocy przez jeźdźca (opis i efekt), tempie, ciągłości działania, płynności wykonania, precyzji oraz jakości lotnych zmian.
8. Bramka
Bramka powinna być skonstruowana z drewna i metalowej siatki, oraz być zamykana metalowym kabłąkiem.
Dwa słupki zrobione z naturalnych materiałów o szerokości co najmniej 2 m i wysokości 1,30 m powinny być umiejscowione po bokach bramki.
Bramka może być otwierana na prawo lub lewo, w zgodzie z przebiegiem toru.
Przeszkoda powinna zostać pokonana w następujący sposób: koń podgalopowuje blisko do przeszkody, ostatnie parę kroków wykonując stępem, krok za krokiem wykazując wysoki stopień pewności siebie. Koń ustawia się z boku bramki (w lewo lub w prawo, w zależności od tego, w którą stronę otwiera się bramka).
Używając swojej prawej (lub lewej – dla jeźdźców używających lewej ręki podczas próby) ręki, jeździec unosi metalowy kabłąk i otwiera bramkę. Przejeżdża stępem przez wejście, najlepiej nie wypuszczając bramki z ręki.
Kiedy koń całkowicie przeszedł na drugą stronę bramki, jeździec może cofnąć się krok lub dwa w celu zamknięcia bramki. Wtedy opuszcza metalowy kabłąk na miejsce i kończy pokonywanie przeszkody. Możliwy wariant – pokonanie bramki tyłem.
W teście szybkości najczęściej wykonuje się bramkę z liną (patrz zdjęcie)
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić ruch konia, który powinien być płynny i bez wahania. Koń powinien być świadomy i uczestniczyć w ruchu otwierania i zamykania, nie wykazując objawów braku pewności lub nieposłuszeństwa. Ruchy jeźdźca powinny być swobodne, precyzyjne i bez śladów wahania. Jeździec powinien prawidłowo używać łydek, aby zachęcić konia do ruchu naprzód kiedy jest to potrzebne.
Jeździec nie powinien nigdy wypuścić bramki podczas otwierania i zamykania. W razie wystąpienia tego błędu powinien on skutkować negatywną oceną.
Komisja sędziowska negatywnie oceni również jakiekolwiek objawy braku pewności pokazane przez konia lub jeźdźca, a także brak ciągłości działań.
9. Dzwonek na Końcu Korytarza
Ta przeszkoda składa się z:
- 2 poprzeczek o długości około 4 m, umieszczonych na 2 podporach o wysokości około 0,60 m i przymocowanych do podłoża w odległości 1,50 m od siebie, tworzących korytarz.
- Dzwonka położonego na końcu korytarza na wysokości około 2 m.
Przeszkoda powinna zostać pokonana w następujący sposób: koń podejdzie do korytarza stępem lub galopem, wejdzie do niego i przejdzie do końca. Następnie jeździec ręką zadzwoni dzwonkiem, a potem wycofa konia z korytarza do momentu aż jego przód opuści przeszkodę.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić nastawienie i zebranie konia, użycie pomocy przez jeźdźca oraz prędkość, płynność, ciągłość i dokładność wykonania. Wyższa ocena zostanie przyznana za pokonanie przeszkody galopem, oraz kiedy zatrzymanie nie jest otwarte albo na przodzie.
Komisja sędziowska przyzna negatywną ocenę jeśli koń przestawi którąkolwiek poprzeczkę.
Alternatywnie korytarz może tworzyć kształt litery „L”, uformowanej z dwóch 4 m korytarzy.
Poprzeczki i ich podpory mogą zostać zastąpione ujeżdżeniowymi szrankami.
10. Gliniany Dzbanek
Ta przeszkoda składa się ze stolika o wysokości około 1 m, z kwadratowym blatem o boku długości około 1,25 m, na którym powinien zostać postawiony dzbanek wypełniony płynem (wodą).
Przeszkoda jest pokonywana w następujący sposób: jeździec podjeżdża do stolika galopem lub stępem, łapie dzbanek i z niego pije lub podnosi go ponad swoją głowę, a następnie odstawia z powrotem na stolik.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić sposób w jaki koń się podchodzi, a następnie stoi przy stoliku, nie wykazując śladów strachu i ufając pomocom jeźdźca. Dzbanek po odstawieniu musi stać. Jeździec otrzyma niższą ocenę jeśli koń wejdzie w stolik. Wyższa nota zostanie przyznana jeśli jeździec podjedzie galopem, a nie stępem.
Butelka (wypełniona płynem lub piaskiem) może być użyta zamiast dzbanka.
11. Cofanie po kształcie “L” lub Objeżdżanie Paru Tyczek lub Przeszkód
Ta przeszkoda może być dwojaka:
Wariant 1 : Korytarz w kształcie “L”, składający się z dwóch sekcji o dł. 4m, każda o szerokości 1,5 m, analogicznych jak opisane w punkcie 9. Koń wejdzie w korytarz stępem lub galopem, a jeździec zadzwoni dzwonkiem na końcu korytarza. Następnie tą samą trasą wycofa się z korytarza.
Zawodnik wjedzie w korytarz w kształcie “L”, na końcu którego po prawej stronie znajduje się tyczka o wysokości około 1,60 m na której położona jest szklanka. Jeździec weźmie szklankę i wycofa się po trasie korytarza tak jak opisano powyżej. Przy wyjeździe będzie znajdowała się kolejna tyczka po prawej stronie i na nią należy odstawić szklankę.
Wariant 2 : 2 linie 3 tyczek w odstępie 1,5 m, składająca się z minimum 3 tyczek w każdej linii, tworząc korytarz, w którym odległość między tyczkami to minimum 2,5 m, a maksimum 3 m, a odległość między liniami to 1,5 m.
Koń/jeździec porusza się pomiędzy liniami tyczek do ostatniej tyczki, z której jeździec zdejmuje szklankę i wycofuje się slalomem pomiędzy tyczkami.
Aby zakończyć to ćwiczenie koń całkowicie (tj. czterema nogami) wycofać się z ostatniej pary tyczek.
Jeśli jeździec używa prawej ręki do prowadzenia konia, wtedy powinien zdjąć szklankę z lewej tyczki i odłożyć ją na ostatnią tyczkę po lewej. Jeśli jeździec używa lewej ręki do prowadzenia konia, wtedy powinien zdjąć szklankę z prawej tyczki i odłożyć ją na ostatnią tyczkę po prawej.
W przypadku kiedy jeździec wywróci jedną z 2 pierwszych lub 2 ostatnich tyczek musi zsiąść i odstawić na miejsce. Szklanka musi być odłożone a z grzbietu konia.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić sposób w jaki koń wjeżdża i wycofuje się, płynność jego ruchu i odpowiedź na pomoce. Dotknięcie szranek wyznaczających przeszkodę obniży ocenę, a ich przewrócenie mocno obniży ocenę. Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić płynność ruchu zwierzęcia podczas cofania, jego odpowiedź na użyte pomoce, umożliwiającą na pokonanie przeszkody w jak najbardziej idealny sposób. Prawidłowość zatrzymania również podlega ocenie. Ocena zostanie obniżona za jakiekolwiek niepowodzenie w prawidłowym pokonaniu trasy. W przypadku kiedy koń dotknie tyczek zostanie przyznana ocena negatywna . Niemożność ukończenia całkowicie przeszkody powinna skutkować dyskwalifikacją.
12. Chód Boczny przez Kłodę
Ta przeszkoda składa się z kłody o długości pomiędzy 3 a 6 m, o średnicy nie większej niż 10 cm i długości 4 m, umieszczonej pomiędzy 5 a 10 cm ponad poziomem ziemi.
Przeszkoda może się składać z 1 lub 2 kłód. Jeśli użyte są 2 kłody mogą znajdować się one pod kątem do minimum 90º pomiędzy nimi.
Koń powinien podejść do przeszkody (z prawej lub lewej, tak jak wskazuje mapa toru) prostopadle do kłody. Podczas pokonywania kłody powinna ona zawsze być pomiędzy przednimi a tylnymi nogami konia i nie może być dotykana.
Ocena
Komisja sędziowska musi ocenić zdolność konia do pokonania przeszkody, płynność i ciągłość ruchu oraz jego spokój. Wyższa ocena zostanie przyznana za pokonanie przeszkody galopem niż za pokonanie jej stępem.
Ocena zostanie mocno obniżona jeżeli koń dotknie lub zrzuci kłodę.
13. Wyciągnięcie Tyczki z Beczki
Jeździec musi podjechać galopem do beczki (lub pojemnika w którym znajduje się tyczka) i wyjąć ją nie wywołując żadnej reakcji ze strony konia.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić sposób w jaki koń podchodzi do przeszkody, jego reakcje na ruch tyczki oraz zrelaksowany sposób w jaki jeździec używa tyczki.
Koń powinien zawsze przemieszczać się równym galopem w kadencji i nie powinien reagować ani zauważać pojawienia się beczki ani tego, że jeździec wziął tyczkę.
Jakakolwiek zmiana w kadencji lub ruchu obniży ocenę.
Przewrócenia beczki lub pojemnika również mocno obniży ocenę.
14. Włożenie Tyczki do Beczki
Ta przeszkoda powinna być oceniona tak jak nr 13, jedynie różniąc się tym, że tyczka powinna zostać włożona do pojemnika.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić sposób w jaki koń podchodzi do przeszkody, jego reakcje na ruch tyczki oraz zrelaksowany sposób w jaki jeździec odkłada tyczkę
Ćwiczenie zostanie uznane za zaliczone tylko jeśli tyczka pozostanie w beczce w pozycji pionowej.
Wywrócenie beczki obniży ocenę.
Zawodnik, który upuści tyczkę przed umieszczeniem jej w beczce nie może kontynuować przebiegu pod groźbą dyskwalifikacji. Żeby rozwiązać tą sytuację zawodnik musi zsiąść z konia, podnieść tyczkę, włożyć ją do beczki z grzbietu konia i dopiero wtedy kontynuować przebieg.
15. Użycie Tyczki do Zebrania Pierścienia.
Zawodnik, w galopie nadzieje na czubek tyczki kółko o średnicy 15 cm położone na podstawkach na różnych wysokościach.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić czy jeździec zwalnia i zawsze utrzymuje naturalną postawę, oraz jego/jej rozluźnioną postawę podczas nadziewania kółka na czubek tyczki.
Błędy utraty kadencji ruchu z utratą tempa przez konia obniżą ocenę.
Jeździec, który uderzy tyczką w podporę lub inną część przeszkody, nawet jeśli zrzuci piłeczkę (lub nadzieje kółko) powinien dostać niższą ocenę niż ten który tylko uderzy w piłeczkę (lub nadzieje kółko)
Może być do trzech podstawek o różnych kształtach.
Ćwiczenia 13,14 i 15 mogą być oceniane jako jedno ćwiczenie.
16. Przejazd przez Wodę
Woda w rowie powinna nie być głębsza niż 20 cm.
W Maneability przeszkoda powinna być pokonywana w stępie.
Dobre wykonanie tego ćwiczenia jest również kluczowe dla każdego konia pracującego w terenie.
Koń powinien przejść przez rów naturalnie, tak jakby go nie zauważył i zademonstrować swoją znajomość z przechodzeniem przez wodę.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić naturalną pewność konia w podchodzeniu do obiektów bez nadmiernego użycia pomocy i wysiłku ze strony jeźdźca.
17. Zeskok
Jest to taka sama przeszkoda jak na crossie: zaczyna się rampą prowadzącą na platformę mającą około 2 m i położoną ok 60 cm nad ziemią i kończącą się pionowym spadkiem.
Celem tej przeszkody jest obserwacja jak zwierzę podchodzi do przeszkody (której początkowa część jest identyczna z mostkiem) oraz sposobu w jaki zeskakuje bezpośrednio na ziemię z wysokości około 60 cm, pokazując zaufanie do poleceń jeźdźca.
Koń, któremu długo zajmuje zejście lub pokazuje niechęć do ruchu naprzód (skoku) powinien mieć obniżoną ocenę.
18. Przeniesienie Kubka z Czubka Jednej Tyczki na Drugą
Ta przeszkoda najlepiej powinna być wykonywana w Speed Test.
Przeszkoda składa się z dwóch 2 m pionowych tyczek położonych w odległości 1.2 m od siebie. Na jednej z tyczek położona jest odwrócona do góry nogami szklanka. Jeździec podjeżdża stępem wzdłuż wyobrażonej linii łączącej dwie tyczki, zatrzymuje się pomiędzy tyczkami i przekłada szklankę z jednej tyczki na drugą, a następnie opuszcza przeszkodę galopem.
Jeśli jeździec używa prawej ręki do prowadzenia konia to powinien przełożyć szklankę z lewej tyczki na prawą tyczkę. Jeśli jeździec używa lewej ręki do prowadzenia konia to powinien przełożyć szklankę z prawej tyczki na lewą tyczkę.
Odpowiedzialność za to, żeby szklanka była na odpowiedniej tyczce leży wyłącznie po stronie jeźdźca, który powinien to zrobić zanim zacznie przejazd.
Ocena
Komisja sędziowska powinna ocenić niezachwianą pewność konia w podejściu do przeszkody bez potrzeby użycia przez jeźdźca mocnych pomocy lub innych starań. Dodatkowe punkty powinny zostać przyznane za nieruchomość konia podczas przekładania szklanki z jednej tyczki na drugą oraz jego natychmiastowe wyjście galopem.
